Immanuel Livestro
Naar overzicht Bel Immanuel Livestro E-mail Immanuel Livestro
Later, na jaren in de detailhandel gewerkt te hebben, maakte ik mijn eerste carrièreswitch en werd ik voorganger. 7 jaar later kwam ik op een nieuw kruispunt in mijn leven en rolde ik bij “toeval” de uitvaartwereld binnen. Dit is nu al meer dan 8 jaar geleden.
Dus nee, het was niet mijn droom maar meer mijn lot of zoals ik mensen wel eens hoor zeggen: bij jou is het je roeping. En ja, ik moet toegeven dat ik dit werk met veel liefde en passie doe. Niet een doorsnee baan van 8 tot 5 maar 24 uur per dag, 7 dagen per week en dat het jaar rond. Een baan die je veel kost en die ik nooit zou kunnen doen zonder de steun van mijn vrouw en gezin, maar waar ik veel voor terug krijg.
Voor mij is het keer op keer weer een uitdaging om bij een nieuwe familie binnen te komen en dan te mogen ervaren dat je het vertrouwen krijgt en deel gaat uitmaken van de intieme kring van nabestaanden. Dat is waar ik dan ook naar streef op een informele en ontspannen wijze, waarbij ruimte is voor een lach en een traan. Vaak op de achtergrond aanwezig en zo nodig het voortouw kunnen nemen als de situatie erom vraagt. Ondersteunen, sturen maar altijd vanuit het oogpunt, wat zou de overledene ervan gevonden hebben en kan men zo goed afscheid nemen, een goed rouwproces beginnen?
Gezien mijn loopbaan kan ik ook de taak van funeralspeaker of predikant overnemen, mocht daar behoefte voor zijn en hoef ik niet gelijk op zoek naar een derde persoon die de familie niet kent. Dit geeft rust en vertrouwen. Vanuit het respect waar de overledene voor stond ongeacht overtuiging of achtergrond. Want ieder mens verdient het om met respect deze aarde te verlaten of zoals ik het ook wel eens zeg:
“Bij een overlijden is het boek geschreven. Het is niet aan mij een ander verhaal te vertellen dan dat het boek was, maar het is de kunst om er wel een mooi nawoord aan toe te voegen.
Want iedere uitvaart is een nawoord van een bijzonder mens. Ieder leven is bijzonder uniek en mag niet vergeten worden. Want zolang je herinnerd wordt, leef je voort in de harten van diegenen die je achterlaat voor de grote oversteek.”