Elk afscheid is uniek! Niet alleen omdat elk persoon anders is, maar ook omdat we vandaag de dag een uitvaart steeds persoonlijker mogen maken. En soms zit dat niet in de grote, maar kleine dingen.
Zo mocht ik vandaag het afscheid verzorgen van een 85-jarige moeder, oma maar ook overgroot-oma (of oude-oma zoals haar achterkleindochter haar noemde).
Want vandaag werd ik “geholpen” bij het voorlopen door de 5-jarige achterkleindochter van deze vrouw.
Samen met mij liep ze voor de grijze rouwauto en onderweg kletste ze heerlijk met mij. Het was haar eigen wens, om samen met mij, voor de rouwauto te lopen, want dit had ze een paar maanden geleden ook bij een tante van haar mogen doen. En vandaag wilde ze dit ook voor haar oude-oma doen. Trots liep zij naast mij en had ze zelf waarschijnlijk niet door, hoeveel troost zij bracht aan de rouwende familie.
Zij was als het ware de troostengel van dit afscheid en ik denk dat haar ouders en opa en oma gevuld werden met een warm gevoel van trots, op deze kleine engel, terwijl zij achter de rouwauto aan reden om hun lieve moeder en oma weg te brengen.
Een uniek momentje bij weer een unieke en persoonlijke uitvaart.
