Zullen we samen eens een kopje koffie drinken?
De dood is niet een twee drie het gezelligste onderwerp om over te praten tijdens de koffie. Toch is het veel ontspannender om dit te bespreken voordat er een wolkje aan de lucht is of wanneer het einde al in zicht is, of men al overleden is.
Vroeger was het thema “de dood” een not done thema. Men dacht door er over te spreken, de dood als het ware uit te nodigen in hun huis. En ik weet dat er nog steeds mensen zijn die bang zijn voor de dood en alles wat daarmee te maken heeft.
Een aantal jaren geleden moest ik, nadat ik een uitvaart begeleid had, langs de apotheek om medicijnen op te halen.
Ik had dus mijn jacket met slipjas en streepjes broek nog aan toen de mevrouw voor mij zich omdraaide omdat ze klaar was en weer naar buiten wilde gaan. Bij het zien van mij in mijn “werkkloffie” trok ze wit we en zei: “U bent de doodgraver”. Waarop ik ad rem reageerde: “Ach mevrouw, zolang u mij nog ziet, is die ander nog niet geweest en heeft u niets te vrezen!” Samen met de omstanders konden we er om lachen.
Maar inderdaad vertegenwoordigen mensen als ik vaak voor veel mensen de dood. Omdat waar wij heen gaan vaak de dood eerst is langs geweest. Maar tegenwoordig is het ook heel normaal om de uitvaartplanner ook van te voren uit te nodigen om je uitvaart te bespreken, zelfs als je nog niets mankeert.
Dit is iets wat mijn werk een hele andere draai heeft gegeven. Deze week bijvoorbeeld overlijden er niet veel mensen, maar ben ik wel elke dag met mensen in gesprek over hun uitvaartwensen. En wat is dit mooi om te mogen doen. Voor de persoon in kwestie geeft het rust dat alles geregeld is en dat als dat moment zich misschien zelfs onverwachts aankondigt, dan alles al geregeld is en zijn of haar wensen gerespecteerd en vervuld zullen worden. En voor mij betekent het dat, als het ooit zo ver komt, ik de uitvaart met nog meer gevoel en inleving kan verzorgen.
Vaak hoor ik dat mensen van tevoren een beetje tegen zo’ n gesprek opzien, maar niet zelden mag ik vernemen dat ze verbaasd zijn dat het zelfs gezellig was en we even samen konden lachen.
Ja, een voorregeling is nu eenmaal anders dan een regelgesprek na een overlijden. Niet onder tijdsdruk en met de eerste aan geslagenheid van het verlies.
Daarom mijn vraag: Mag ik bij u een kopje koffie komen drinken? of kom corona-proof bij ons in de ontvangstruimte bij ons kantoor. En als u het laat weten, staat de koffie klaar…