Als de stenen konden spreken zou ik zwijgen als het graf…
Is de zin van het poëtische lied van Rikkert Zuiderveld met dezelfde titel.
Dit lied heb ik vandaag gebruikt als thema van een overdenking op een uitvaart waar ik door een concullega was uitgenodigd als spreker.
Stenen die spreken. De bijbel spreekt ervan; Ik denk daarbij aan de stenen die ter herinnering in de Jordaan werden gelegd door het volk Israël. Herinneringsstenen – eigenlijk net als stenen op een begraafplaats ons iets te vertellen hebben over de mensen van voorbij. Of denk aan de steen voor het graf van Jezus die ons eigenlijk verteld dat de dood het laatste woord niet heeft. De boodschap van het geopende graf is er een van troost.
Stenen spreken tot onze verbeelding. Wie heeft er niet eens van een vakantie een steentje mee genomen om die mooie herinnering vast te houden. Of kiezelstenen op een Joods graf. Die vertellen dat de persoon niet vergeten is. Want bij ieder bezoek aan zo’n graf legt men een steentje bij. Stenen kunnen dus spreken en ons een boodschap van liefde vertellen. Maar omdat wij die taal steeds minder spreken wil ik niet zwijgen als het graf maar spreken…
https://www.youtube.com/watch?v=ppNvygp44us
