Bij de deur draai ik mij om en zie dat zij mij uitzwaait…

1,5 maand geleden mocht ik een uitvaart regelen van een moeder van 77 jaar die onverwachts was overleden. Ik had al snel een klik met de dochter en zoon van haar en hun partners. Samen met hen mocht ik de uitvaart regelen.
Een paar weken later spreek ik de dochter ze vertelt mij dat haar broer het voor de dood heen had gehaald. Onverwachts bleek hij het aan zijn hart te hebben, maar Goddank hebben ze hem kunnen redden.
Het nieuws raakt mij want ik had deze familie in mijn hart gesloten. We praten nog wat en ik probeer haar moed in te spreken.
Samen met haar partner zou ze eerst op vakantie gaan en daarna zouden we afspreken voor een nazorg gesprek. Terwijl ze wegloopt van het erf van mijn huis zwaai ik haar uit…

Gisteren kreeg ik een berichtje van de predikant die indertijd voor ging in de afscheidsdienst van die mevrouw. “Immanuel het gaat niet goed met de dochter – ze ligt in het ziekenhuis…”
Vanmorgen vroeg belt haar man mijn op. Immanuel het is verschrikkelijk maar mijn vrouw gaat sterven. Er is geen hoop meer – waarschijnlijk nog een paar dagen. Ze ligt op t IC maar wil je graag ontmoeten. Ze mag bijna geen bezoek maar voor jou maakt ze graag een uitzondering. Heb je het druk vandaag?

Druk? Ja wanneer niet – een uitvaart en moet nog kaarten regelen met een familie – maar alles lijkt minder belangrijk nu.
Ik verzet mijn eerste afspraak en rij zo hard als ik kan naar t ziekenhuis.
En daar ligt ze dan. Temidden van allemaal slangentjes en apparaten. Onze ogen kruizen elkaar en met een brok in mijn keel zeg ik. Dit mag niet. Ik wil jou uitvaart niet regelen! Dit is niet eerlijk!
Op dat moment pak ze mijn hand en troost mij.
Wat volgt is een open en emotioneel gesprek waarvan we de meeste tijd elkaars handen vast houden. Want ik weet over slechts een paar dagen maakt ze de oversteek en ik zal haar waarschijnlijk nooit meer levend ontmoeten. Tranen staan in mijn en haar ogen.
Bij t afscheid geef ik haar voorzichtig een kus en knuffel, die ze liefdevol beantwoord.
Bij de deur draai ik mij om en zie dat zij mij uitzwaait…