Elke uitvaart is anders en zeker per cultuur verschilt dit erg. Maar nu, met alle corona maatregelen rond uitvaarten, vallen er vele mooie gebruiken uit. Al is het dan wel weer een uitdaging om nieuwe, creatieve manieren te vinden. Zo was een van mijn uitvaarten deze week een Molukse uitvaart. Molukse uitvaarten zijn normaal gezien met veel liefde, warmte en lekker eten; zaken die ons nu worden afgenomen. Want knuffelen en elkaar vastpakken mag momenteel niet en ook gezellig met elkaar eten zit er niet in.
Maar gisteren, bij de doorloop condoleance (dus geen mogelijkheid om koffie met spekkoek te nuttigen omdat er maar 30 mensen in de aula tegelijkertijd mochten zijn), had de familie dit creatief opgelost: elke bezoeker kreeg bij het vertrek een mooi verpakt pakketje met cake, spekkoek, chocolade en een lief bedankkaartje met een fresia erop, de lievelingsbloem van moeder.
Als uitvaartleider was het een verademing om zoveel mensen te mogen ontvangen die zich netjes aan de regels hielden, zonder te klagen, maar vol begrip en respect. Ik denk dat ze hiermee ook zeker de overledene geëerd hebben.
Vandaag hadden we met slechts 30 mensen een mooie dienst en hebben we mevrouw bij haar man begraven op Molukse wijze en bij vertrek kreeg iedereen een lunchpakketje mee. Zelf, nam ik afscheid van de familie bij het gesloten graf. Geen gezamenlijke maaltijd, zoals dit anders wel de gewoonte is bij een Molukse uitvaart. Begin deze week had ik al een grapje gemaakt dat ik dit zelf wel erg jammer vond, want ik ben een liefhebber van dit eten.
Halverwege de middag werd vandaag ik gebeld of ik toevallig thuis was en even later stond de jongste zoon van mevrouw voor de deur met een heerlijk bereide maaltijd. Een enorm lief gebaar van waardering en niet te vergeten een ook een verrukkelijk gebaar. Lieve familie bedankt!
Menu
