Waar begint en waar eindigt een uitvaart?
Dit vind ik zelf vaak moeilijk te bepalen. Soms kom ik als een vreemde het huis van een overledene binnen en ken ik de nabestaanden nog geheel niet. Maar steeds vaker komt het voor dat ik al eerder in zo’n familie een uitvaart verzorgd heb of dat ik zelf de overledene gekend heb en soms zelfs de uitvaartwensen van te voren heb doorgenomen. Dit geeft een band. En ja zo’n band stopt niet bij de dood. Net als liefde niet stopt bij de dood.
Ik werd daar vandaag weer eens bij bepaald toen ik in een mooi Veluws dorpje op bezoek ging bij een koppel waarvan ik in de afgelopen jaren de uitvaart van de moeder van de vrouw en de vader van de man mocht verzorgen. We moesten nog wat zaken afhandelen, maar het werd zeker geen haast bezoekje. Dat kan ook niet als je zoveel met elkaar hebt mee gemaakt en hoe vreemd het ook klinkt, is het dan fijn elkaar weer te zien. Als uitvaartleider ben je een beetje bij zo’n familie gaan horen.
Op de terugweg besloot ik nog een ander bezoekje af te leggen. Ook bij iemand die ik persoonlijk gekend heb. Waar ik een klik mee had!
Het was april 2016 dat ik haar leerde kennen door het onverwachtse overlijden van haar moeder. En nog geen twee maanden later was ik in het ziekenhuis om afscheid te nemen en haar uitvaart door te nemen. Slechts 50 jaar waren haar gegund. Ze was maar 1 jaar en drie maanden ouder dan ik.
Voor haar kwam het einde en ik mocht door.
Door om haar uitvaart te regelen.
De dood komt vroeg of laat maar toch vaak onverwachts. Zo ook bij haar.
Vandaag stond ik bij haar graf en keek naar haar steen.
Op mooie natuursteen stond met vette letters geschreven: “PLUK DE DAG”.
Wat een harde waarheid. Ik boog mijn hoofd om te zonder woorden maar diep in mijn hart te zeggen: Dat zal ik doen!
Ja voor mij is een uitvaart pas klaar als ik bij een graf sta waar een steen op geplaatst is of als ik samen met een familie de as mag hebben uitgestrooid of een urn aan de nabestaanden overhandig.
Ja dan is de uitvaart klaar/af en mag ook ik het een plekje geven. Hoe ik dat doe? Dat is per uitvaart anders. In dit geval heb ik de weduwnaar een apje gestuurd dat ik gauw weer eens samen met hem ergens wat wil drinken. En dat gaan we ook zeker doen.
Want ja de cirkel is rond… zonder een duidelijk begin maar ook zonder een duidelijk einde…
(Notitie: de foto van de grafsteen is niet haar steen maar een ander graf dat mij aansprak op dezelfde begraafplaats. De vogel had zich genesteld in de de dode boomstronk – zo mooi)
