De cirkel van het leven.
Het leven is iets waar we niet om vragen maar dat ons door onze ouders wordt geschonken. Maar het is niet blijvend. Van de cirkel van het leven weten we niet veel wat het ons zal brengen enkel dat aan het einde van de cirkel de dood op ons wacht en dan is onze aardse cirkel rond.
Vandaag mocht ik met twee dochters aan het einde van de cirkel van hun moeder staan.
We stonden bij het graf van haar ouders met daarnaast van haar zussen. Vader had lang geleden toen hij het graf voor zijn schoonmoeder en hemzelf en zijn vrouw kocht, ook het graf daarnaast gekocht voor zijn dochters. Dit terwijl deze nog een leven voor zich hadden.
2 jaar later overleed hij zelf al en 26 jaar later zijn vrouw. In 2014 en 2016 mocht ik als uitvaartleider in het graf ernaast twee van zijn dochters begraven en vandaag stond in met twee van zijn kleindochters met de urn voor het graf van hun opa en oma en daarnaast van hun tantes. Hun moeder was anders dan haar zussen vertrokken uit Voorthuizen en woonde op het laatst van haar leven in Goes waar zij deze zomer op 86-jarige leeftijd overleed en gecremeerd was. Maar vandaag waren haar dochters met de urn naar Voorthuizen gekomen om de wens van moeder en opa in vervulling te laten gaan. `Nooit eerder hadden ze het graf bezocht maar toch vertelde ze mij dat ze het gevoel hadden dat ze moeder weer thuis hadden gebracht. Thuis naar de grond waar zij was opgegroeid. Thuis naar de grond waar haar ouders en zussen rusten. Ik mocht namens hen de urn van moeder plaatsen in het graf van hun tantes/ haar zussen en het voelde goed. De zon scheen op de twee familiegraven naast elkaar en we keken elkaar aan beseften dat de cirkel weer rond was.
En ondanks het gemis en verdriet was daar ook een gevoel van warmte en liefde. Het was goed. Want de cirkel van haar leven was weer rond. Ze was thuisgekomen.
En wie weet is sterven niet het einde van de cirkel, maar eigenlijk alleen maar thuiskomen…
Menu
