Vandaag mocht ik een uitvaart verzorgen voor een oud Nederlands-Indië veteraan. Vind dit altijd een eer en indrukwekkend als de wapenbroeders dan naast hun oud strijdmakker staan.
Tijdens de levensloop mocht ik drie coupletten uit de gedichtenbundel van Wieteke van Dort voorlezen – die mij aangrepen en ik graag met jullie wil delen:
Mijn man is een Indië-veteraan
als er tranen in zijn ogen staan
probeert hij daarmee iets te zeggen
wat hij nog niet kan uitleggen
Diep wanhoop in zo’n nacht
een radeloze klacht
we huilen samen, wang aan wang
een oorlog duurt een leven lang
toen hij terug kwam uit de Oost
Zo jong, gebruind en zorgeloos
Heeft hij, terwijl hij naar mij lacht
De oorlog voor mij meegebracht
Het was vandaag een uitvaart met een lach en een traan waar de liefde centraal stond. Ja dit was weer zo’n uitvaart waarvan je denkt wat een voorrecht dat ik deze mocht verzorgen.
Rust zacht je hebt je strijd gestreden.
Menu
