Erinner mich in liebe!
44 jaar geleden kwam zij voor de liefde naar Nederland. En nu 44 jaar later mocht ik haar geliefde naar haar thuisland brengen. Zijn graf op een steenworp afstand van het graf van haar moeder en broer in Rees (aan de Rijn), Duitsland.
Liefde en trouw waren het thema van dit afscheid. Met rozen, veel rozen, de bloem van de liefde en het hoofdboeket van haar voor de liefde van haar leven in een hartvorm. Op het geopende graf sloten we af met de mooie woorden, een Duits gedicht/lied, voorgedragen door Marjolein in het Duits:
Ja, want zolang wij hen herinneren, zijn ze niet werkelijk gestorven, maar leven voort in de herinnering en onze harten…