Wel eens vaker krijg ik de vraag van families of ik wel eens wat aparts meemaak?
Mijn antwoord is dan dat ik meerdere boeken vol zou kunnen schrijven.
Maar eerlijk gezegd ben ik gauw ergens voor te porren mits het maar bij de nabestaande past. Maar toen deze week een familie met een verzoek kwam moest ik mij echt wel even achter mijn oren krabben en was niet gelijk enthousiast te krijgen.
We hadden namelijk de gasten gevraagd een fleurige bloem mee te nemen naar de uitvaart om deze als laatste groet bij het graf te gebruiken.
Maar nu wilde de familie buiten kroketten uitdelen om deze aan de gasten mee te geven. Dit omdat kroketten een grote liefde van moeder was en zij graag dit als wens had.
We hadden namelijk geen condoleance meer naar afloop dus ook geen andere gelegenheid om deze wens te vervullen.
Zo gezegd zo gedaan…
Aan het einde van de dienst had ik het voorrecht dit bijzonder slot te introduceren en ja hoor de familie had gelijk. En werd hartelijk om gelachen om dit typisch iets voor deze moeder en oma was. Maar eenmaal buiten was het ook niet slecht zo’n lekkere opwarmertje te krijgen.
Al was het wel een bijzondere rouwstoet. Onderweg naar het graf met in 1 hand een fleurige bloem en de andere een warme kroket. Maar een laatste wens hebben we weer mogen vervullen en een bijzondere familie beter leren kennen en in ons hart mogen sluiten.
Bedankt dat we dit afscheid mochten verzorgen!
