Kerst is een tijd van samen. Samen eten / samen zijn / samen genieten / samen naar de kerk / samen vieren. Maar wat als samen enkel nog maar geschiedenis is en misschien ook nooit meer terug gaat komen?
De media en commercie willen ons laten geloven dat het hierom draait bij kerst. Ik denk dat hierdoor ook de donkere dagen voor kerst zijn ontstaan. Want hierdoor voelen mensen zich vaak alleen en eenzaam. En misschien daarom juist dat we onze geliefde overledenen vaak nog meer missen in deze kerstperiode dan de rest van het jaar.
Maar draait het daarom bij kerst?
Het eeuwenoude verhaal vertelt dat er iemand naar deze aarde kwam om mens onder de mensen te zijn. Een verhaal over liefde. Want is Liefde met de hoofdletter L niet de rode draad van kerst? Rood de kleur van de kerst, maar ook van de liefde. Liefde die omziet en bemoedigt. Die de ander niet aan zijn lot overlaat maar een arm om je heen slaat. Naar je luistert en misschien niet eens een antwoord voor je heeft maar groot genoeg is om met je mee te huilen.
Dit is wat ik u toewens en waar ik de lezers van dit stukje tot oproep. Laten we deze dagen extra omzien naar degene die iemand verloren heeft en misschien wel alleen is deze dagen.
Stuur bijvoorbeeld een kaartje. Wat kost dat voor moeite? En vindt u dat al te veel, stuur een email of op zijn minst een whatsappje of sms’je. Maar wat beter zou zijn, nodig eens zo iemand uit aan je tafel. Je hoeft alleen maar een stoel aan te schuiven en een bord neerzetten. Maar met deze daad kunt u de donkere dagen voor deze persoon veranderen in feest van warmte en licht. En zo de ware boodschap van kerst doorgeven.
Niet dat we het gemis daarmee kunnen wegnemen maar wel wat opvullen met liefde en warmte zodat wonden beter kunnen genezen en de kou van eenzaamheid word bedekt door een deken van liefde.
Want dan is er minder geMis met kerst…