Wees VANDAAG een regenboog in iemands wolk…

Buiten is het een regenachtige dag, toch heeft deze dag al voor mij een gouden randje gekregen. Waarom, omdat ik vandaag iemands regenboog mocht zijn en hij daarmee de zon in mijn hart liet opkomen.

8,5 jaar geleden leerde ik meneer kennen bij het overlijden van zijn vrouw. Soms kom je mensen tegen die hun leven in dezelfde toonhoogte spelen als jezelf. Een optimist en een man vol humor. Na een paar jaar raakten we elkaar wat uit het oog maar vanaf een afstand hield hij mij in de gaten en toen ik onder de naam Livestro Uitvaartzorg weer werkzaam werd in de gemeente Barneveld, belde hij me op.
Toen hij vroeg of ik hem nog herkende, was dat een lastige vraag na honderden uitvaarten verder en duizenden mensen die daarbij betrokken waren. Maar wat mij wel opviel, was wat er binnen in mij gebeurde toen ik zijn stem hoorde. Ik werd blij bij het horen van zijn stem. En toen ik doorkreeg om wie het werkelijk ging, begreep ik ook waar dat gevoel vandaan kwam. Kort daarop was ik bij hem en je zou ‘m geen 92 geven. Het leven spetterde uit zijn ogen en nog steeds even gevat en vol humor als 7 jaar daarvoor.

Maar een paar weken geleden belde zijn zoon op. Het einde zou nu ineens in zicht zijn en dat hij er nog was met wat ze in het ziekenhuis hadden ontdekt, was een wonder. Maar hij ging nu wel achteruit. Ook van de voorganger van de kerk ontving ik deze week al de informatie voor de naderende uitvaart. Dus gisterenavond maar even een berichtje gestuurd om te vragen hoe het ging. Even later had ik junior aan de telefoon, maar al gauw hoorde ik op de achtergrond senior zich bemoeien en toen de zoon aan vader liet weten de begrafenisondernemer aan de telefoon te hebben, moest hij van vader doorgeven dat ik te vroeg belde. U begrijpt het al, want voordat ik het door had, kreeg ik hem zelf aan de telefoon.
In ons gesprek besloten we dat ik de volgende dag bij hem op bezoek zou komen. Niet als begrafenisondernemer, maar als een broeder en vriend.

Omdat ik de slaap niet kon vatten, lag ik in bed muziek te luisteren en het nummer Today van Kirk Franklin raakte mij diep.


Het refrein zegt:

Heal somebody
Free somebody
Forgive somebody
Touch somebody
Love somebody
Kiss somebody
Let go of somebody
Help iemand
Genees iemand
Bevrijd iemand
Vergeef iemand
Raak iemand aan
Hou van iemand
Kus iemand
Laat iemand los


En vandaag mocht ik een regenboog voor deze lieve man zijn, maar was hij de zon in mijn dag vandaag waaraan ik mij mocht warmen en zal blijven stralen. Want het was weer als vanouds en we mochten onze harten delen en een goede tijd samen hebben. Bij het afscheid namen we afscheid met de woorden dat we elkaar nog hoopten te ontmoeten in het land der levenden (want ja, ook al was hij opgegeven door de artsen en een tikkende tijdbom, hij had wel een scootmobiel gekocht waarop hij nog niet had kunnen rijden en hij wilde nog bij mij op bezoek komen), maar mocht dat niet zo zijn, dan hadden we samen de overtuiging dat we elkaar boven terug zouden zien en elkaar zouden opzoeken.

Ik had de deurklink al in de handen toen hij zei: “Fijn dat je er was, of zullen we nog even bidden?” Daar hoefde ik niet over na te denken. Ik liep terug en pakte zijn handen en hij de mijne en samen vroegen we hulp van boven en zegenden we elkaar.

Opnieuw liep ik naar de deur en we keken elkaar aan met de woorden. Tot ziens…

Gerelateerde berichten

De meeste mensen die ik spreek hopen zo lang mogelijk zelfstandig thuis...

Vandaag een mooie uitvaart mogen verzorgen.Voor in de stoet reed een prachtige...

Slechts 27 jaren waren haar gegund. Als een roos die nog maar...